ความผิดปรกติของกล้ามเนื้อ
กระดูก และข้อต่อ เนื่องจากการทำงานอยู่กับที่ |
| ดังที่ได้กล่าวไปแล้วว่า
แม้การทำงานออกแรงปานกลางในงานแบบอยู่กับที่ก็เป็นสาเหตุให้เกิดความล้าและความเจ็บปวดเฉพาะที่ได้
และถ้าต้องทำงานซ้ำเช่นเดียวกันนี้ทุก ๆ วันเป็นระยะเวลานานก็อาจเกิดความเจ็บปวดถาวรและความเสื่อมของกล้ามเนื้อนั้น
โดยอาจรวมไปถึงข้อต่อ เอ็น และเนื้อเยื่ออื่น ๆ ที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งรวมเรียกความผิดปรกตินี้ว่า
ความผิดปรกติของระบบกล้ามเนื้อและกระดูกโครงร่าง ( musculoskeletal disorders,
MSDs ) หรือความผิดปรกติจากการบาดเจ็บสะสมเรื้อรัง ( cumulative trauma disorders,
CTDs ) จากรายงานการศึกษาหลายฉบับ พบการทำงานแบบอยู่กับที่ มีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงต่อ 1. โรคข้ออักเสบ ( arthritis ) เนื่องจากแรงเค้นเชิงกล ( mechanical stress ) 2. การอักเสบของเอ็นหรือปลอกหุ้มเอ็น ( tendinitis / peritendinitis ) 3. การอักเสบของส่วนที่ติดหรือเชื่อมต่อกับเอ็น 4. โรคข้อเสื่อมเรื้อรัง ( arthrosis ) 5. กล้ามเนื้อเกร็งและเจ็บปวด 6. โรคหมอนรองกระดูกสันหลัง ความผิดปรกติต่าง ๆ เหล่านี้แบ่งออกได้เป็น 2 กลุ่มคือ เกิดอาการแล้วหายได้ ( reversible MSD ) และเกิดอาการแล้วเป็นถาวร ( persistent MSD ) กลุ่มที่เป็นแล้วหายได้จะกินเวลาสั้น มีอาการปวดเฉพาะที่ที่กล้ามเนื้อและเอ็นนั้น และจะหายเมื่อเลิกทำงาน สำหรับกลุ่มที่อาการเป็นถาวรนั้นนอกจากจะปวดที่กล้ามเนื้อและเอ็นแล้วยังลุกลามไปถึงข้อต่อและเนื้อเยื่อที่อยู่ใกล้เคียงอีกด้วย เมื่อหยุดงานอาการนี้ก็ไม่หาย ยังคงปวดต่อเนื่องไปอีก เนื่องจากเกิดการอักเสบและการเสื่อมของเนื้อเยื่อที่ต้องทำงานหนัก ปัญหานี้พบมากในกลุ่มคนงานผู้สูงอายุ และคนงานที่ต้องทำงานกับเครื่องจักรเดิมเป็นระยะเวลานานเป็นปี โดยเฉพาะเมื่ออุปกรณ์ควบคุมเครื่องจักรอยู่สูงหรือต่ำเกินไป ปัญหาความผิดปรกติของกล้ามเนื้อกระดูกและข้อจะทวีความรุนแรงขึ้นไปอีก ถ้ายังคงทำงานแบบเดิมไปเรื่อย ๆ โดยไม่มีการปรับปรุงสภาพการทำงาน และจะนำไปสู่การอักเสบเรื้อรังของเอ็นหรือแม้กระทั่งการเสียรูปร่างของข้อ |
เอกสารอ้างอิง นริศ เจริญพร. การยศาสตร์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2543. สสิธร เทพตระการพร. เอกสารการอบรมการยศาสตร์. กรุงเทพฯ: บริษัท ริชเทค บิสซิเนส จำกัด, 2546. |