อาการของความล้า |
| อาการของความล้าเป็นสิ่งที่วัดได้ทั้งจากความรู้สึกส่วนตัว
และวัดได้จากผลงานอาการที่สำคัญ มีดังนี้ 1. ความรู้สึกอ่อนเปลี้ยเพลียแรง ง่วงนอน วิงเวียนเหมือนจะเป็นลม 2. ความคิดเชื่องช้า ไม่แล่น 3. ความกระตือรือร้นลดลง 4. การรับรู้เลวลงและช้า 5. ความรู้สึกเบื่อหน่ายไม่อยากทำงาน 6. ผลการทำงานลดลงทั้งทางร่างกายและจิตใจ อาการต่าง ๆ เหล่านี้มีผลให้ประสิทธิภาพทั้งทางกายและใจลดลงอย่างเห็นได้ชัด สภาวะความล้าที่เกิดขึ้นจากการทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมส่วนใหญ่จะเป็นแบบเรื้อรัง ซึ่งไม่ได้เกิดโดยสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง แต่มักเกิดจากหลาย ๆ สาเหตุ เกิดขึ้นร่วมกันทุกวันและสะสมเป็นเวลานาน บางครั้งจึงเรียกความล้าที่เกิดจากการทำงานนี้ว่าเป็นความล้าเวชกรรมหรือความล้าเรื้อรัง ( clinical or chronic fatigue ) อาการที่เกิดขึ้นเองจากความล้านั้นไม่เพียงแต่เกิดขึ้นในระหว่างที่มีความเครียดหรือหลังจากเกิดความเครียดทันทีเท่านั้น แต่เกิดขึ้นตลอดเวลา ความรู้สึกอ่อนเพลียนี้มักเกิดขึ้นได้บ่อย ๆ หลังจากตื่นนอนในตอนเช้า หรือก่อนเริ่มทำงาน อาการความเจ็บป่วยที่เกิดขึ้นตามมาหลังจากที่มีความล้าสะสมเป็นเวลานาน มักเกิดขึ้นที่อวัยวะภายในหรือที่ระบบไหลเวียนเลือด อาการทั่วไปที่พบคือ - ปวดศีรษะ - เวียนศีรษะ มึนงง - นอนไม่หลับ - หัวใจเต้นไม่สม่ำเสมอ - เหงื่อออกมาก - ไม่อยากอาหาร - ปัญหาที่ระบบย่อยอาหาร เช่น ปวดกระเพาะอาหาร ท้องเสีย ท้องผูก ความเจ็บป่วยที่เป็นมากขึ้น จะยังผลให้เกิดการขาดงานที่มากขึ้นด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการลางานช่วงสั้น ๆ แสดงให้เห็นถึงสาเหตุของการขาดงาน ซึ่งก็คือความต้องการการพักผ่อนที่ยาวนานขึ้นนั่นเอง ในคนงานที่มีปัญหาทางสภาพจิตใจอยู่แล้ว มักประสบปัญหาความล้าเรื้อรังได้ง่าย ซึ่งเป็นการยากที่จะคลี่คลายปัญหาทางจิตใจออกจากปัญหาทางกายของเขา สาเหตุอาจเกิดจากความไม่ชอบหรือไม่พอใจในงานที่ทำอยู่ งานที่เร่งด่วน หรือไม่ชอบสถานที่ทำงาน หรือในทางกลับกันอาจเป็นปัญหาที่ตัวบุคคลก็ได้ เช่น ไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับงานหรือสิ่งแวดล้อมในการทำงานได้ |
เอกสารอ้างอิง นริศ เจริญพร. การยศาสตร์. กรุงเทพฯ: ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2543. สสิธร เทพตระการพร. เอกสารการอบรมการยศาสตร์. กรุงเทพฯ: บริษัท ริชเทค บิสซิเนส จำกัด, 2546. |